Novo relato da nosa querida colaboradora, Guany.
A “devastación” da nosa costa.
Falamos e escribimos tanto sobre o asunto do plan que pretendía implantar a puñetera piscifactoría en Camelle, que xa apenas nos quedan palabras que engadan nada novo ao que levamos dito.
Reiterámonos, unha vez máis no que é case un lema no noso pobo: NON QUEREMOS PISCIFACTORIA, goberne quen goberne.
Falamos e escribimos tanto sobre o asunto do plan que pretendía implantar a puñetera piscifactoría en Camelle, que xa apenas nos quedan palabras que engadan nada novo ao que levamos dito.
Reiterámonos, unha vez máis no que é case un lema no noso pobo: NON QUEREMOS PISCIFACTORIA, goberne quen goberne.
Non nos fiamos de ningún falabaratos, que careza dun mínimo de sensibilidade e respecto cara a xente de Camelle, aínda que nos veñan con contiños chineses.
É unha mágoa que xa non creamos nos milagres de San Campio: as persoas que amosaban un comportamento estraño, levábamos alí para que, mediante un ritual, lle quitasen o demo do corpo.
Esta era unha das historias que me contaba a miña avoa , vividas na súa adolescencia.
A evolución da sociedade fixo desaparecer aquelas crenzas.
A evolución da sociedade fixo desaparecer aquelas crenzas.
Moitos rituais dese tipo (ou exorcismos, supoño) foron substituidos polo Valium ou productos semellantes, pero,(e a bo entendedor, sobran palabras), hai persoas especialmente interesadas en “intervir” no noso pobo, que se aferran as posibilidades que Camelle lles poidan dar (que non ofrecer) , coma as mesmas lapas.
Algúns deberían ir a San Campio porque o demo no corpo podería ser, perfectamente, unha obsesión desagradable.
Algúns deberían ir a San Campio porque o demo no corpo podería ser, perfectamente, unha obsesión desagradable.
3 comentarios:
Buenísimo Guany, e a foto mola mogollón, había que poñela de escudo de Camelle.
Eu creo que o fousiño e maila estrela sobran nó debuxo
Ese fousiño e mais a estrella no escudo pois son simbolos comunistas o resto ta muy ben
Publicar un comentario