Benvidos camelláns

Alégrome de que entres neste blog, no que poderás ver e informarte do que pasa no teu pobo, comentar o que queiras, ver vídeos e fotos da nosa xente, chatear, opinar sobre os temas actuais e pasar un intre agradable.
Ademáis podes colaborar con nós para que este blog se convirta nun lugar de expresión para tod@s sempre e cando se respete os demáis...
NOTA : o autor deste blog non se fai responsable dos comentarios aquí verquidos e tamén se reserva o dereito de eliminar ou extractar tódolos mensaxes ameazantes, malsoantes, insultantes, inxuriantes e os que nomeen a alguén.
Gracias pola vosa colaboración e comprensión.






Generador LED para MySpace - Joombly

Buscar neste blog

¿Estás a favor ou en contra do novo decreto do galego aprobado pola Xunta?

viernes, 22 de mayo de 2009

Descanse en paz


María Amelia López, máis coñecida pola " abuela blogueira " faleceu este mércores na súa casa de Muxía aos 97 anos de idade e as súas cinzas serán esparcidos na Punta da Barca, " o lugar máis fermosa do mundo " como ela dicía.

María Amelia era coñecida en todo o mundo por ser a internauta máis vella xa que empezou fai dous anos neste mundo cibernético.

O seu blog fíxose moi coñecido cando comezou ( regalo do seu neto ) , incluso chegou a ter millón e medio de visitas e recibir numerosos premios de prestixio ( http://amis95.blogspot.com/ ).

Dende este humilde blog camellán quero expresar o meu pésame a súa familia e decir o mesmo que dixen de Man " o teu corpo está no ceo, pero o teu espíritu e a túa obra estará aquí sempre con nós ".

- Último post no blog de María Amelia :

" Non quero bágoas nin frores, só quero a pedra de abalar dos meus amores. "

María Amelia descansa desde hoy donde siempre quiso, na Pedra de Abalar de Muxía, donde nació y donde pasó los mejores momentos de su juventud.

Su familia, nuestra familia, os queremos agradecer a todos vosotros estos 880 días de blog que la hicieron muy feliz, estas muestras de cariño y este apoyo fundamental para que disfrutase como nunca de sus últimos años.

Las verdad es que es el post más difícil de mi vida, el que sabía que algún día me tocaría escribirlo y aquí estoy.
No estoy triste, para nada. No sé porque, pero no lo estoy.

La vida no dura 150 años y la abuela ya nos había pegado muchos sustos.
Pero la vida es para vivirla y ella la vivió con intensidad siempre.
Y cuando una persona fallece a los 97 años habiendo vivido con intensidad desde el principio hasta el final su vida, no se puede estar triste.

Podría empezar y no parar porque la ocasión lo merece, pero se me pasan miles de cosas por la cabeza... y no soy capaz de ordenarlas.
Así que prefiero que le habléis vosotros, sus "blogueriños".
Donde la abuela esté, ella leerá todos los comentarios, no dejará ni uno sin leer, eso seguro.

Y se reirá con algunos, aprenderá cosas nuevas con otros, se cabreará con los "malas lenguas"... será feliz leyéndolos todos.
Este blog se acaba aquí pero continuará en otro formato allá donde ella esté.
Será un formato diferente, que aún no podemos leer.

Pero tened claro que todos, tarde o temprano, lo acabaremos leyendo.
Disfrutad de la vida y de los abuelos.
Un beso y un abrazo muy grande.
María Amelia y Familia.

3 comentarios:

CaMeLLana* dijo...

quEE boniTooo !!
preCiooSo!

Anónimo dijo...

tamen morrio fina do prajiño

pocahontas dijo...

eu nunca entrara no seu blog,pero oín falar dela.
que pasada, ten máis de 1200 comentarios mandados de todas partes do mundo na sua ultima entrada. buah!!!

Últimos comentarios

chat camellán

Predición do tempo en Camelle

El Tiempo en Camelle

XOGO ( Marble lines )

Seguidores

Datos persoales

CAMELLE

CAMELLE